سرپرست معاونت میراثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کردستان، از بررسی مسائل و موارد مربوط به حفاظت از محدوده ثبت ملی شده زیستگاه لکلکهای درهتفی مریوان بهعنوان اولین زیستگاه ثبتی در کشور خبر داد.
بهگزارش روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کردستان، گولان فرزامی در جلسه رفع نواقص و ایرادات پروندههای ثبتی مطرح شده در شورای ملی ثبت، که با حضور نماینده ادارت جهادکشاورزی، منابعطبیعی و جمعی از کارشناسان حوزه گردشگری و میراثفرهنگی در سنندج برگزار شد، گفت: ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی
کردستان بهعنوان متولی ثبت آثار طبيعی استان حرکتی پيوسته را از طريق ادارهکل ثبت آثار در حوزه وزارت ميراثفرهنگی در دستور کار خود قرار داده و جلسات متعدد تخصصی را بهمنظور هماندیشی و همراهی با حضور نمايندگان ادارات مربوطه برگزار کرده است.
سرپرست معاونت میراثفرهنگی کردستان با اشاره به موافقت دستگاههای مربوطه برای تنظيم پرونده ثبت این ميراثطبيعی در فهرست آثار ملی، اظهار کرد: پرونده ثبتی اثر طبيعی زیستگاه لکلکها واقع در روستای درهتفی مریوان در جلسه شورای ثبت کشور مطرح و به تاييد رسيد، لذا بهمنظور رفع برخی نواقص برای ابلاغ به ادارهکل ثبت آثار کشور ارسال میشود.
او با اشاره به اینکه ثبت ملی این زیستگاه، زمینه حفظ و نگهداری آثار طبیعی را فراهم میکند، افزود: با توجه به اینکه سایت پرندهنگری بعد از دریاچه زریبار پربازدیدترین جاذبه طبيعی در مریوان است، اين زیستگاه پتانسيل قابل ملاحظهای درحوزه جذب گردشگر خواهد داشت.
فرزامی عنوان کرد: همچنين حفظ اين زیستگاه به لحاظ ميراث طبيعی و بهدلیل پوشش گياهی انبوه در ميان جنگلهای بلوط ناحيه زاگرس و مشرف بر دریاچه زریبار از اهميت فراوانی برخوردار است.
سرپرست معاونت میراثفرهنگی کردستان یادآور شد: امیدواریم با معرفی و ثبت آثار طبیعی کردستان در فهرست میراث طبیعی کشور، گامی شايسته برای حفظ، احياء و معرفی ميراث طبيعی برداریم.
🔸گفتنی است دریاچه زریبار مریوان در اوایل اسفندماه هرسال میزبان پرندههای مهاجر زیادی از جمله لکلکها است؛ لکلکهایی که نماد زنده بودن زریبار و همسایه سالهای دور مردم روستاهای اطراف آن هستند.
این نوع از پرندههای سفید در مسیر مهاجرت زمستانی خود هزاران کیلومتر را پرواز میکنند تا بر آشیانه گرمی که مردم روستاهای اطراف زریبار بهویژه روستای درهتفی در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان، آن را ساختهاند بنشینند و تا اواخر پائیز مهمان آن منطقه باشند.
مردمان این روستا در آستانه فصل بهار بازگشت لکلکها را با برگزاری مراسم جشن و پایکوبی خوشآمد میگویند؛ بازگشت این نوع پرندههای سفید و خوشیمنی که همیشه نوید بهپایان رسیدن سرمای زمستان و رسیدن بهار و همچنین نماد زنده بودن دریاچه زریبار را دربرداشته است.
تداوم دوستی مردم این منطقه و همزیستی آنها با پرندهها، ظرفیت بالقوهای را برای توسعه صنعت گردشگری در این شهرستان بهوجود آورده است.
گردشگرانی هم که به مریوان میآیند برای دیدن لکلکها به روستاهای اطراف دریاچه میروند تا از دیدن این منظره طبیعی و بکر بینصیب نمانند.
گفته میشود در سالهای قبل فقط یک جفت لکلک در بالای یکی از تیرکهای برق این روستا لانه میکرد که مردم برای جلوگیری از برقگرفتگی لانهای دستساز برای لکلکها بر بالای تیرک آهنی ساختند و پس از این کار تحسینبرانگیز، کمکم بر تعداد لکلکهای مهاجر اضافه شد و جمعی از جوانان روستا در ابتکاری خودجوش، محلهای مناسبی را برای لانهسازی آنها فراهم کردند.
بر این اساس، زیبایی زریبار و میزبانی هزاران لکلک سفید و خوشیمن در ضلع غربی این دریاچه، فرصت بینظیری را برای حضور گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده است.