اواخر سلسله صفویان و حکومت شاه عباس دوم زمانیکه ارامنه توسط عثمانی‌ها به ایران تبعید شدند، عده‌ای از آنها شهر سنندج را برای سکونت انتخاب کردند و از آن زمان به بعد، ساخت کلیسا در این شهر را شروع کردند. کلیسایی قدیمی که هم اکنون در خیابان نمکی و در محله‌ای قدیمی و مسیحی‌نشین سنندج به نام «آغه‌زمان» خودنمایی می‌کند.
توضیحات
اواخر سلسله صفویان و حکومت شاه عباس دوم زمانیکه ارامنه توسط عثمانی‌ها به ایران تبعید شدند، عده‌ای از آنها شهر سنندج را برای سکونت انتخاب کردند و از آن زمان به بعد، ساخت کلیسا در این شهر را شروع کردند. کلیسایی قدیمی که هم اکنون در خیابان نمکی و در محله‌ای قدیمی و مسیحی‌نشین سنندج به نام «آغه‌زمان» خودنمایی می‌کند. معماری کلیسا به سبک معماری اصفهانی و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون‌های آجری است.
کلیسا دارای درب بزرگ چوبی است که با عبور از آن وارد دالان می‌شوید. برای رسیدن به درب قهوه‌ای رنگ سالن کلیسا با صلیبی در راس آن، باید دالان را پشت سر بگذارید. سالن بزرگ کلیسا ستون‌هایی با گچ‌‌بری‌‌هایی زیبا دارد و در قسمت انتهایی آن تصویری بزرگ از حضرت عیسی و مجسمه‌ای آبی رنگ از مریم مقدس و تعدادی فانوس بر روی طاقچه‌های اطراف عکس‌ها قرار دارند همچنین در قسمتی دیگر از سالن دو سنگ قبر وجود دارد که مربوط به دو کشیش کلیسا است.
با عبور از سالن کلیسا و چندین پله به حیاط می‌رسید، حیاطی که در قسمت غربی کلیسا قرار دارد و در آن حوضی وجود دارد که چهار درخت بزرگ با عمری بیش از ۵۰ سال آن را احاطه کرده‌اند و در قسمت شمالی حیاط نیز تعدادی سنگ قبر متعلق به اقلیت دینی مسیحیان وجود دارد.
کلیسای سنندج سال‌هاست که به بنایی متروکه تبدیل شده است و زمان زیادی می‌گذرد که مسیحیان برای دعا دیگر به این کلیسای تاریخی نمی‌روند و فقط تعدادی از علاقمندان به آثار قدیمی و دانشجویان از کلیسا بازدید می‌کنند. همچنین در این کلیسا پیرزنی که سال‌های جوانی خود را به نگهبانی از آن گذرانده به همراه خانواده خود در کلیسا زندگی می‌کند.