براساس ابلاغ قائم مقام وزیر میراثفرهنگی به استاندار کردستان، زیستگاه لکلکها در روستای درهتفی مریوان کردستان پس از طی تشریفات قانونی به شماره ١٢٣٦ در فهرست میراث طبیعی ملی کشور به ثبت رسید.
بهگزارش روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان کردستان؛ در اجرای تبصره ماده ٢ قانون تشکیل سازمان میراثفرهنگی و گردشگری کشور مصوب دیماه ١٣٨٢ و آئیننامه اجرایی آن، مصوب چهاردهم مرداد١٣٨٤ به شماره ٢٦٩٧٥/ت ٣٢٩١٥ هـ هیات محترم وزیران با موضوع ثبت میراث طبیعی ارزشمند کشور در فهرست میراث طبیعی ملی،"زیستگاه لکلکها" واقع در استان کردستان، شهرستان مریوان، بخش مرکزی، روستای درهتفی که پس از طی تشریفات قانونی لازم به شماره ١٢٣٦ مورخ ١٤٠٢/١٢/١٦ در فهرست میراثطبیعی ملی کشور به ثبت رسیده، ابلاغ می گردد.
در این ابلاغ تاکید شدهاست اثر مذکور ضمن رعایت حقوق مالکانه، تحت نظارت و حمایت وزارت میراث فرهنگی است و تدوین ضوابط حفاظتی و تعیین عرصه و حریم این اثر بر عهده این وزارت خواهد بود و هرگونه دخل و تصرف یا اقدام و عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر اصالت اثر شود، ممنوع است.
دریاچه زریبار مریوان در اوایل اسفندماه هرسال میزبان پرندههای مهاجر زیادی از جمله لکلکها است؛ لکلکهایی که نماد زنده بودن زریبار و همسایه سالهای دور مردم روستاهای اطراف آن هستند. این نوع از پرندههای سفید در مسیر مهاجرت زمستانی خود هزاران کیلومتر را پرواز میکنند تا بر آشیانه گرمی که مردم روستاهای اطراف زریبار بهویژه روستای درهتفی در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان، آن را ساختهاند بنشینند و تا اواخر پاییز مهمان آن منطقه باشند.
مردمان این روستا در آستانه فصل بهار بازگشت لکلکها را با برگزاری مراسم جشن و پایکوبی خوشآمد میگویند؛ بازگشت این نوع پرندههای سفید و خوشیمنی که همیشه نوید بهپایان رسیدن سرمای زمستان و رسیدن بهار و همچنین نماد زنده بودن دریاچه زریبار را دربرداشته است. تداوم دوستی مردم این منطقه و همزیستی آنها با پرندهها، ظرفیت بالقوهای را برای توسعه صنعت گردشگری در این شهرستان بهوجود آورده است. گردشگرانی هم که به مریوان میآیند برای دیدن لکلکها به روستاهای اطراف دریاچه میروند تا از دیدن این منظره طبیعی و بکر بینصیب نمانند.
در سالهای قبل فقط یک جفت لکلک در بالای یکی از تیرکهای برق این روستا لانه میکرد که مردم برای جلوگیری از برقگرفتگی لانهای دستساز برای لکلکها بر بالای تیرک آهنی ساختند و پس از این کار تحسینبرانگیز، کمکم بر تعداد لکلکهای مهاجر اضافه شد و جمعی از جوانان روستا در ابتکاری خودجوش، محلهای مناسبی را برای لانهسازی آنها فراهم کردند. بر این اساس، زیبایی زریبار و میزبانی هزاران لکلک سفید و خوشیمن در ضلع غربی این دریاچه، فرصت بینظیری را برای حضور گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده است.